Οι αστρονόμοι την τελευταία δεκαετία έχουν σημειώσει μεγάλη πρόοδο στον τομέα της μελέτης των πλανητών εκτός του ηλιακού μας συστήματος έχοντας αναγνωρίσει πάνω από 500 μακρινούς κόσμους, Και καθόσον οι αστρονόμοι συνεχίζουν την προσπάθειά τους για περαιτέρω εξερεύνηση άλλες ομάδες επιστημόνων θέτουν ερωτήματα σχετικά με το πώς δημιουργήθηκαν αυτοί οι πλανήτες.
Στην πράξη πάνω σε αυτό το ερώτημα σήμερα επικρατούν δύο θεωρίες. Και οι δύο βασίζονται ότι ο σχηματισμός ξεκινά από δίσκους αερίων και σκόνης γύρω από σχετικά νεαρά άστρα (νεότερα από μερικά εκατομμύρια χρόνια). Το ένα σενάριο το οποίο είναι προοδευτικό με αυξητική τάση θεωρεί ότι υπάρχει συνένωση μικρών σωματιδίων σκόνης, παρόμοια με αυτή που σε αφθονία υπάρχει στο μεσοαστρικό διάστημα, και στο πλαίσιο μια διαδικασίας πήξεως διάρκειας εκατομμυρίων ετών συνενώνονται σε μεγάλα σώματα χιλιομετρικών διαστάσεων τα οποία με τη σειρά τους κάτω από ευνοϊκές προς τούτο συνθήκες μπορεί να συνενωθούν επιπλέον σχηματίζοντας πλανήτες. Η δεύτερη θεωρεία από την πλευρά της είναι αποδοτικού χαρακτήρα και δέχεται ότι αέρια και σωματίδια συγκεντρώνονται σε μορφή στιβάδας μεγέθους πλανήτη, η οποία εν συνεχεία υπό την ισχυρή επίδραση της βαρύτητας καταρρέει για να οδηγήσει στο σχηματισμό του πλανήτη.
Νέες μελέτες προσπαθούν να διακρίνουν την πραγματικότητα των δύο θεωριών και να επιβεβαιώσουν τις υποθέσεις τους. Με τη βοήθεια ραδιοτηλεσκοπίων ακρίβειας χιλιοστού ερευνητές εξερεύνησαν τον δίσκο αερίων και σκόνης γύρω από το CQ Taurus ένα άστρο ηλικίας περίπου 10 εκατομμυρίων ετών και σε απόσταση από τη Γη 300 ετών φωτός.
Επισημαίνεται ότι ένας κόκκος σκόνης εκπέμπει ποιο έντονα σε μήκη κύματος ακτινοβολίας που είναι ποιο κοντά στο μέγεθός του και ανάλογα συμπεριφέρεται σε διαφορετικά μήλη κύματος σε συνάρτηση πάντα με το μέγεθός του. Έτσι είναι δυνατόν με φασματογραφική ανάλυση των εκπομπών της σκόνης να προσδιοριστούν οι ιδιότητες του συνόλου των κόκκων της σε ολόκληρο το δίσκο. Η σκόνη στο μεσοαστρικό διάστημα (και κατ’ επέκταση αυτή στον πρώιμο δίσκο γύρο από το άστρο) έχει μέγεθος ανάλογο ή και μικρότερο από ένα μήκος κύματος του οπτικού φωτός. Οι αστρονόμοι λοιπόν παρατήρησαν με ενδιαφέρον ότι στο δίσκο του άστρου CQ Taurus ήταν τεράστια. Αποτελούνταν από μεγέθη εκατοστού ή και μεγαλύτερα, περίπου δέκα χιλιάδες φορές ποιο μεγάλοι από το τυπικό μέγεθος σκόνης του μεσοαστρικού διαστήματος. Επίσης διαπιστώθηκε ότι τα μεγέθη στο εσωτερικό του δίσκου ήταν μεγαλύτερα από αυτά στο εξωτερικό.
Αυτά τα αποτελέσματα ουσιαστικά στηρίζουν το μοντέλο της πρώτης θεωρίας, της αυξητικής και θεωρείται ένα ισχυρό εργαλείο στα χέρια των επιστημόνων για τη διατύπωση οριστικής εξήγησης για τον ακριβή μηχανισμό της γέννησης των πλανητών.
Πηγή: physorg.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου