Δημιουργία εκ του τίποτα

Σύμφωνα με τα όσα αποκάλυψε το site Wikileaks ο Έλληνας πρώην υπουργός στο υπουργείο προστασίας του πολίτη κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, σε συνομιλίες του με τον τότε Αμερικάνο πρέσβη στην Αθήνα είχε αναφερθεί με μειωτικούς χαρακτηρισμούς για τον ρόλο της ΕΥΠ. Για να είμαι ποιο σαφής οι χαρακτηρισμοί ήταν μηδενιστικοί μιας, σύμφωνα πάντα με τις διαρροές, η ΕΥΠ ήταν ένα τίποτα. Οι αναφορές αυτές από μόνες τους, από χείλη επίσημα και δη τα πλέον αρμόδια, συνιστούν θέμα. Την εγκυρότητα των αναφερομένων νομίζω την επικύρωσε ο ίδιος ο κύριος Χρυσοχοΐδης με δηλώσεις του σε ραδιόφωνο όπου έκανε λόγο για υποκρισία μιας και αυτές του οι απόψεις έχουν διατυπωθεί στο παρελθόν κατ’ επανάληψη και δημόσια. Μερικές παρατηρήσεις λοιπόν επί του θέματος.

Πρώτον μου κάνει εντύπωση που ένας Έλληνας υπουργός είναι σε τέτοιο βαθμό λαλίστατος απέναντι σε ένα επιτετραμμένο ξένης χώρας. Προφανώς όταν μιλούσε μαζί του σίγουρα δεν πιστεύω να είχε την αίσθηση ότι μιλούσε με κολλητό του φίλο στο πλαίσιο μιας τυπική συζήτησης. Αν πάντως το πίστευε τότε πρόκειται για υπερβολικά αδαή άτομο μιας και ο πρέσβης ποτέ δεν το είδε έτσι. Τα τηλεγραφήματα προς τις ΗΠΑ το αποδεικνύουν. Είναι γνωστό ότι συνεργαστήκαμε και συνεργαζόμαστε με τους Αμερικάνους για θέματα που αφορούν την τρομοκρατία, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να κατανοήσω την σκοπιμότητα αυτής της παραδοχής του Έλληνα υπουργού για την κατάσταση της ΕΥΠ. Εμένα μου ακούγεται ότι έγινε στο πλαίσιο της προσπάθειας να δικαιολογηθεί κάποια αποτυχία ή μη τήρηση συμφωνηθέντων με τους Αμερικάνους. Τώρα ποια είναι αυτά δε γνωρίζω. Εκτός βέβαια αν υιοθετήσουμε το την εκδοχή ότι ο υπουργός είναι αδαής!!!

Δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει σχετικά με την ίδια την ΕΥΠ. Δέχομαι για χάρη της κουβέντας ότι αυτή ήταν σε κατάσταση όπως την περίγραφε ο υπουργός. Η δημόσια και διεθνή διαπόμπευση της ποιο ευεργετικό ρόλο μπορεί να είχε; Δηλαδή πως θα βελτίωναν την κατάσταση αυτές οι δηλώσεις. Και αν η ίδια, σύμφωνα με τα λεγόμενα του υπουργού, ήταν επικίνδυνη για την Εθνική ασφάλεια, οι δηλώσεις απαξίωσης της τι ήταν; Ενίσχυαν την Εθνική Ασφάλεια, όταν ο κάθε ενδιαφερόμενος εξωτερικός και εσωτερικός κίνδυνος μάθαινε ότι είμαστε «ξέφραγο αμπέλι»;

Τρίτη παρατήρηση έχει να κάνει με τον ισχυρισμό του υπουργού ότι αυτές ήταν γνωστές και δημόσια δηλωθείσες απόψεις του. Προσωπικά δε θυμάμαι κάτι τέτοιο αλλά μπορεί να κάνω και λάθος μιας και δεν είμαι ειδικός. Αυτό όμως που είναι απορίας άξιο είναι ότι ποτέ στο παρελθόν δεν έγινε στα ΜΜΕ τέτοιος θόρυβος. Εδώ λοιπόν υπάρχουν δύο εκδοχές. Η μία λέει ότι απλά αυτός ο ισχυρισμός του υπουργού είναι άκυρος και απλά τον χρησιμοποιεί για να δικαιολογηθεί κατά κάποιον τρόπο. Η άλλη λέει ότι όντως ισχύει ο ισχυρισμός του αλλά το κύριο ρεύμα της ενημέρωσης αποφάσισε να το υποβαθμίσει και να μη δώσει διαστάσεις στο θέμα. Εγώ δεν πιστεύω ότι ο υπουργός λέει ψέματα και τάσσομαι διαισθητικά με τη δεύτερη άποψη και ερμηνεύω την στάση των ΜΜΕ στη γενικότερη τάση να μην αγγιχθεί το «χρυσό αγόρι» της Ελληνικής πολιτικής σκηνής, ο άνθρωπος που εξάρθρωσε την 17 Νοέμβρη. Αυτά βέβαια τότε.

Τελευταία παρατήρηση έχει να κάνει με ένα μέρος των δηλώσεων του υπουργού που λέει με λίγα λόγια ότι στους μήνες που ακολούθησαν της ανάληψης των καθηκόντων του ως υπουργού προστασίας του πολίτη έγιναν σημαντικά βήματα στην ΕΥΠ και ότι σήμερα η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική. Δηλαδή εννοεί ότι το τίποτα έγινε κάτι. Και μάλιστα αποδοτικό κάτι γιατί αν δεν ήταν αποδοτικό θα μας το έλεγε ο υπουργός όπως έκανε και πριν. Νομίζω ότι έχουν περάσει 14 – 15 μήνες από εκείνη την εποχή. Προφανώς θα έχουν αλλάξει και πρόσωπα και καταστάσεις. Θα ήρθαν ικανά άτομα. Προφανώς ο υπουργός πρέπει να έχει μυστική συνταγή επιτυχίας γιατί είναι πολύ περίεργο πως σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα έφερε τέτοιο θεαματικό αποτέλεσμα. Από το μηδέν του τότε στο όλα καλά του τώρα. Αλλά τι λέω εδώ ο Θεός σε 7 ημέρες έφτιαξε τον κόσμο, ο Χρυσοχοΐδης με μήνες μπροστά του στην ΕΥΠ θα κόλλαγε;