Το παζάρι των θεσμών

Αποσβολωμένος παρακολουθεί ο μέσος Έλληνας πολίτης το παζάρι που έχει στηθεί γύρο από τα ονόματα πολιτικών προσώπων στα οποία η εξεταστική επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων που ερευνά την υπόθεση του σκανδάλου της Siemens, θα επιρρίψει ευθύνες. Είναι τέτοια η διαμορφούμενη κατάσταση που αποτελεί τροφή για σκέψη και προβληματισμό. Πιστεύω ότι είναι ανούσιο να μπει κανείς στη λογική της ονοματολογίας και να ψάξει να αντιληφθεί που είναι το δίκαιο και που όχι. Το θέμα αυτό στη λογική του πολίτη είναι υποβαθμισμένο και ξεπερνιέται γρήγορα, γιατί αντίθετα με το ότι θέλει να πιστεύει το μοντέλο κοινωνικής αντίληψης που θέλει να ευαγγελίζεται το κύριο ρεύμα της ενημέρωσης, αυτός δεν είναι «κουτσομπόλης» και κρίση διαθέτει και βαθύτερο προβληματισμό. Αρκεί να ακούσει κανείς τις ιδιωτικές συζήτησης των πολιτών και θα καταλάβει του λόγου το αληθές. Το θέμα λοιπόν εδώ δεν είναι το παζάρεμα των ονομάτων και η τήρηση κάποιον συγκεκριμένων συσχετισμών (από την πλευρά των κωμάτων εξουσίας) ή η τήρηση ίσων αποστάσεων (από την πλευρά των υπόλοιπων κομμάτων), αλλά το παζάρεμα των ίδιων των θεσμών. Στην προκειμένη περίπτωση το πολιτικό σύστημα πειραματίζεται εν είδη παιχνιδιού με ένα κοινοβουλευτικό θεσμό όπως αυτός της εξεταστικής επιτροπής. Δεν είναι η πρώτη φορά φυσικά έχει ξαναγίνει και μάλιστα πρόσφατα. Απλά αυτή η φορά είναι ποιο απροκάλυπτη από οποιαδήποτε άλλη. Είναι δείγμα και αυτό των καιρών και για την ακρίβεια ότι όσο περνά ο καιρός σε αυτή τη χώρα οι θεσμοί καταπίπτουν και απαξιώνονται περισσότερο. Δε χωράνε δικαιολογίες. Μία είναι η αλήθεια και η εξεταστική επιτροπή (θεωρητικά) πρέπει να την αναζητήσει. Το αποτέλεσμα την ακυρώνει από μόνο του. Πέντε κόμματα πέντε πορίσματα πέντε αλήθειες, ή μήπως πέντε ψέματα; Με τους θεσμούς ξαναέπαιξε στο παρελθόν το σύστημα. Θυμηθείτε τα παζάρια για την εκλογή των προέδρων της Δημοκρατίας ή τις ωμές χειραγωγήσεις της κρίσης και της συνείδησης των βουλευτών στο όνομα κάποιας κομματικής πειθαρχίας. Πιστεύω ότι πάντως υπάρχει χώρος για λίγη ειλικρινά. Να προσαρμόσει το πολιτικό σύστημα τους θεσμούς στα μέτρα του. Να νομοθετήσει έτσι ώστε αυτοί να υπηρετούν τη πραγματικότητα του συστήματος. Όλα δηλαδή αυτά τα παζαρέματα να γίνουν επίσημα θεσμοθετημένες διαδικασίες έτσι ώστε να χαρακτηρίζουν τουλάχιστον με ειλικρινά την ποιότητα του πολιτικού μας κόσμου και την ποιότητα της Δημοκρατίας που απολαμβάνουμε.