Ένα θέμα που απασχολεί αρκετά την Ελληνική κοινωνία στις μέρες μας είναι η απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους. Μεγάλη είναι η συζήτηση και πολλά τα επιχειρήματα εκατέρωθεν (εννοώ αυτών που τάσσονται υπέρ και αυτών που τάσσονται κατά της απαγόρευσης). Οι φανατικοί καπνιστές μάλιστα θεωρούν το μέτρο ως καταπάτηση των ατομικών τους ελευθεριών και διαδηλώνουν με κάθε τρόπο την αντίθεσή τους σε αυτό. Δεν υπάρχει, στην συντριπτική πλειοψηφία τους η επιλογή της διακοπής του καπνίσματος. Τι είναι όμως αυτό που κάνει το κάπνισμα μια διαδικασία που τόσο δύσκολα εγκαταλείπεται;
¨όλα ξεκινούν λοιπόν από την ίδια τη διαδικασία του καπνίσματος. Όταν ο καπνιστής εισπνέει τον καπνό του τσιγάρου του σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μεταφέρεται ποσότητα της νικοτίνης που περιέχει στον εγκέφαλο. Εκεί η νικοτίνη επικάθεται στους σχετικούς υποδοχείς των εγκεφαλικών κυττάρων και υποχρεώνοντας τα να απελευθερώσουν ποσότητες ντοπαμίνης στον εγκέφαλο η χημική επίδραση της οποίας σε αυτόν είναι η δημιουργία αισθήματος ευχαρίστησης και άνεσης. Πέρα της ντοπαμίνης ενεργοποιούνται και άλλα εγκεφαλικά μόρια που συνδράμουν σε αυτή την κατάσταση, συμπεριλαμβανομένων και χημικών ουσιών γνωστών ως ενδογενών οπιοειδών τα οποία ενισχύουν τα θετικά συναισθήματα και καταστέλλουν τα αρνητικά.
Οι καπνοβιομηχανίες από την πλευρά τους έχοντας μελετήσει το θέμα αυτό ενδελεχώς εργάζονται μεθοδικά για να κάνουν την προσπάθεια κοψίματος του καπνίσματος ποιο δύσκολη διαδικασία. Στο πλαίσιο αυτό έχουν επέλθει αλλαγές στο σχεδιασμό των τσιγάρων έτσι ώστε να περιέχουν ουσίες περισσότερο δελεαστικές ειδικά για τους νέους χρήστες. Αυτές οι αλλαγές περιλαμβάνουν την προσθήκη αμμωνίας στον καπνό η οποία επιδρώντας με τη νικοτίνη τη βοηθά να φτάνει ποιο γρήγορα στον εγκέφαλο, καθώς και την προσθήκη οπών στα φίλτρα των τσιγάρων πράγμα που επιτρέπει την ποιο βαθιά εισχώρηση του καπνού στους πνεύμονες. Επίσης έχουν χρησιμοποιηθεί και άλλες μέθοδοι όπως προσθήκη ζάχαρης και υγραντικών συστατικών ώστε να μειωθεί η ξηρότητα του καπνίσματος και η αίσθηση της καύσης καθιστώντας έτσι το κάπνισμα ποιο φιλικό κυρίως ως προς τους νέους καπνιστές.
Έτσι λοιπόν όταν ένας καπνιστής σταματήσει το κάπνισμα οι υποδοχείς των εγκεφαλικών του κυττάρων σταματάν να ενεργοποιούνται ως προς την νικοτίνη και ουσιαστικά τα κύτταρα δεν απελευθερώνουν την ντοπαμίνη που είχαν συνηθίσει., πράγμα που τους προκαλεί το αίσθημα της στέρησης. Έρευνες έχουν δείξει ότι σε άτομα που σταμάτησαν το κάπνισμα απότομα παρατηρήθηκαν συναισθήματα κατάθλιψης ακόμη και 1 μήνα περίπου μετά.
Σύμφωνα με έρευνες επίσης οι έφηβοι είναι ποιο ευαίσθητοι στη νικοτίνη και έτσι εθίζονται ποιο εύκολα.
Τέλος για εκείνους που στρέφονται στη λύση των τσιγάρων με χαμηλότερη περιεκτικότητα σε νικοτίνη και πίσσα (lights), η έρευνα έχει αποδείξει ότι δε μειώνεται ο κίνδυνος για την εμφάνιση των νόσων που οφείλονται στο κάπνισμα κι επί πλέον αποτελούν τροχοπέδη στις προσπάθειες να σταματήσουν το κάπνισμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου