Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Τα άκρα έχουν αιτία

Αισίως βαδίζουμε το τρίτο εικοσιτετράωρο μετά τις εκλογές. Διανύουμε τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών. Βιώνουμε μια νέα πραγματικότητα στο πολιτικό κατεστημένο της χώρας. Όλα ωραία, όλα όμορφα. Είχα κάνει μια εκτίμηση πριν τις εκλογές σε κατ' ιδίαν συζητήσεις ότι όποιος μετά τις εκλογές οδηγούσε τη χώρε σε νέες ο λαός θα τον τιμωρούσε. Ομολογώ πως το μυαλό μου δεν υπήρχε η σημερινή διαμορφωθείσα κατάσταση. Πίστευα ότι ο δικομματισμός, έστω και λαβωμένος, θα ήταν σε θέση να ελέγξει την κατάσταση και να είναι σε θέση να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή. Τότε στο μυαλό μου επικρατούσε η επιδίωξη του Σαμαρά να πετύχει αυτοδυναμία με κάθε τρόπο και ομολογώ ότι αυτόν είχα κατά νου όταν ανέφερα αυτή μου την εκτίμηση. Οι
εκλογές λοιπόν προφανώς έχουν ανατρέψει αυτή μου την πεποίθηση. Πλέον ακόμη και η Νέα Δημοκρατία (πόσο μάλλον το ΠΑΣΟΚ) προσπαθεί να αποφύγει τις εκλογές με κάθε τρόπο προς αποφυγή περαιτέρω εκλογικής συρρίκνωσης. Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να τις αποζητά στηριζόμενος στην εκμετάλλευση της δυναμικής που έχει αναπτύξει. Για την περίπτωσή του δεν τίθεται θέμα τιμωρίας σύμφωνα με την εκτίμηση των στελεχών του τουλάχιστον. Θα μπορούσα μάλιστα να συμφωνήσω απόλυτα με αυτή την εκτίμηση αν και στο βάθος του μυαλού μου πιστεύω ότι η δική του τιμωρία θα είναι η εξάντληση της δυναμικής του σε μια ατελέσφορη περαιτέρω αύξηση της εκλογικής του δύναμης χωρίς άλλη προοπτική, κυρίως αυτή που αφορά τον συνασπισμό του αριστερού χώρου υπό μία κυβέρνηση. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο αντικείμενο προς διερεύνηση που σε αυτό το σημείο δεν με απασχολεί. Αυτό που προφανώς διαφεύγει από τα στελέχη τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων που επιθυμούν την προσφυγή στις κάλπες ξανά είναι το φαινόμενο Χρυσή Αυγή (ΧΑ). Φυσικά και η άνοδος της επιρροής της δεν είναι κάτι νέο μιας και η είσοδός της στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές το καταδείκνυε. Οι αιτίες είναι αρκετές αλλά θα μπορούσαν να συνοψιστούν χονδρικά για χάρη της κουβέντας στην εξής μία: Ακραίας μορφής λαϊκή αγανάκτηση. Με απλά λόγια ο κόσμος που επέλεξε την ΧΑ στις πρόσφατες εκλογές δεν έγινε ξαφνικά οπαδός της ιδεολογίας της πόσο μάλλον δεν ασπάστηκε τα φιλοναζιστικό προφίλ της ηγεσίας της. Ο κόσμος αυτός αηδιασμένος από τον τρόπο που το πολιτικό σύστημα χειρίστηκε μεταπολιτευτικά τις τύχες τις χώρας με την επιλογή του αυτή έστειλε ένα ακραίο μήνυμα διαμαρτυρίας που δεν αφορά μόνο στην αλλαγή πολιτικής σε επίπεδο διακυβέρνησης αλλά σε όλο το φάσμα αντίληψης και λειτουργίας του πολιτικού - κομματικού συστήματος της χώρας. Είναι δηλαδή σαν να κρατά στα χέρια του ο λαός μια ατομική βόμβα την οποία είναι έτοιμος να εξαπολύσει και να καταστρέψει το υπάρχον σύστημα γνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι θα είναι και η δική του καταστροφή. Αυτό καταδεικνύει και το βαθμό της απόγνωσής του. Κι εδώ υπεισέρχεται ο επόμενος μεγάλος κίνδυνος που ακούει στο όνομα της περαιτέρω ενίσχυσης του εν λόγω σχηματισμού και αναγόρευση της ΧΑ σε μείζονα ρυθμιστικό παράγοντα της πολιτικής σκηνής που θα προκύψει μετά τις επόμενες εκλογές. Αυτό δικαιολογείται από την συνεχόμενα αυξανόμενη αγανάκτηση της κοινωνίας που γίνεται θεατής μιας κακόγουστης παράστασης που παρουσιάζει τα πολιτικά κόμματα κι ενώ η χώρα βρίσκεται στο "και πέντε", αντί να επιδεικνύουν σοβαρή στάση επιδίδονται σε κινήσεις τακτικισμού που αποβλέπουν μόνο στη βελτίωση των ποσοστών τους ή την συγκράτηση τους αποφεύγοντας ενίοτε τις θεσμικές τους ευθύνες. Αυτή η στάση που εύκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ανεύθυνη αυξάνει την κοινωνική αγανάκτηση και αίρει πολλούς ενδοιασμούς στη λαϊκή βούληση που χωρίς αναστολές έχει αυξημένη πιθανότητα να στραφεί στα άκρα. Αν η ΧΑ γιγαντώθηκε, αν μπήκε στη βουλή και αποτελεί ντροπή για το πολιτικό μα σύστημα, αυτό δεν έγινε τυχαία αλλά το εξέθρεψαν ανάλογες ανεύθυνες πολιτικές συμπεριφορές. Η ευθύνη λοιπόν του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή τη συγκυρία είναι τεράστια μιας και αποτελεί ουσιαστικά την μόνη ρεαλιστική πρόταση διακυβέρνησης και αποφυγής των εκλογών, έστω και με τις πολιτικές που πρεσβεύει. Εξάλλου ο λαός τον επιδοκίμασε και η πορεία του σε μια κυβερνητική θητεία θα κριθεί. Αν αποφύγει όμως αυτή την ιστορική του υποχρέωση τότε η ευθύνη της παράδοσης της κοινωνίας στα άκρα κατά μεγάλο ποσοστό θα τον βαρύνει. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...