Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Ακόμη μια ήττα ...

Έρχονται στιγμές που η ζωή περνά μπροστά από τα μάτια σου σαν μια παλιά κινηματογραφική ταινία κι εσύ έχεις την ικανότητα να ξεχωρίσεις κάθε της σκηνή κάθε "καρέ" λες και ο χρόνος έχει αποφασίσει να κυλίσει αργά για σένα. Είναι αυτή η στιγμή που συνειδητοποιείς πόσα και ποια έζησες. Πόσα και τι είδες, ένιωσες, χάρηκες και διεκδίκησες. Όλα είναι μπροστά σου τόσο προσιτά και συνάμα τόσο απλησίαστα. Και αφού βιώσεις αυτή την εμπειρία έχεις διαθέσιμο το ισοζύγιο μιας ζωής, αυτή την σταθερά που δίνει νόημα στην κρίση αυτής. Γιατί η ζωή είναι το κατεξοχήν πεδίο που κρίνεται από την πρώτη μέρα της ύπαρξής σου. Η ζωή κρίνεται κι ενίοτε συγκρίνεται με αυτό που θα ήθελες ή νομίζεις ότι σου είναι ιδανικό. Αλλά τι σημασία έχει το αν το νομίζεις ή όχι; Αρκεί που εσύ το λογαριάζεις ως δικό σου. Και η ζωή είναι αμείλικτη, δεν σου χαρίζεται. Αντιθέτως έχει μια ειρωνική διάθεση που πηγάζει από τους φόβους σου. Τις νίκες σου τις κατατάσσει στο δεδομένο και τις ήττες σου στο ζητούμενο και άρα στην προτεραιότητα της σκέψης σου. Κι ενώ νομίζεις ότι ξέφυγες από την εφηβεία σου και κατέκτησες τη θέση σου στη ζωή, αυτή σε χλευάζει όλο ειρωνεία και σου βγάζει περιπαικτικά τη γλώσσα, αποδεικνύοντας ότι είσαι ακόμη ένα ανώριμο φοβισμένο παιδί στερημένο από ευτυχία που χαραμίζεις το χρόνο σου στο κυνήγι της, παλεύεις για αυτή αλλά είσαι τόσο λίγος που η ήττα είναι πάντα η κατάληξη που με μαθηματική ακρίβεια επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές αλλά και σαφές! Και γεμίζει η ζωή σου από ήττες και διαπιστώνεις ότι απλά τις δέχεσαι, γίνονται κομμάτι της ύπαρξής σου και πλέον σε χαρακτηρίζουν. Ένας ακόμη ηττημένος, ένας χαμένος της ζωής που αλίμονο του. Μια σειρά από ήττες που φέρνουν όλο ποιο κοντά ένα προορισμό που δεν έχει δόξα και αίγλη αλλά βυθίζει την ύπαρξη στην ανυποληψία και στην υποτιμητική λήθη. Κι εσύ αναρωτιέσαι αν είναι αργά, αν σου δίνεται η δυνατότητα να ανακάμψεις, να παλέψεις, να πετύχεις νίκες που θα διορθώσουν την τροχιά της συντριβής σου. Και τότε απλά διαπιστώνεις ότι και αυτή η προσπάθειά σου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ακόμη μια ήττα φίλε μου. Ακόμη μια ήττα στις τόσες που ανέχεσαι τόσο παθητικά γιατί τα πάθη σου σε προστάζουν ακόμη. Φίλε μου απλά δέξου το. Δεν είσαι νικητής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...